Een groep Belgische studenten uit Mechelen heeft mij in 2016 gevraagd of ik hen wilde helpen bij een Toerisme en Ondernemers studie opdracht. Zij wilden een fictief zakenreiskantoor oprichten voor teambuilding en duurzaamheid. De hoofdvraag was: hoe de doelgroepen (buitenlandse IT en farmaceutische bedrijven) kunnen meehelpen aan een bepaald project in Macedonië waardoor zij dit land verder mee ontwikkelen. Of ik een specifiek project kon voorstellen dat zij in hun reisprogramma konden opnemen. Bijvoorbeeld: IT bedrijven kunnen helpen op scholen en investeren in computers.
Ik was behulpzaam en gaf ze een extra ´les´ mee. Dat zij zich niet moeten richten op de bestaande, gangbare projecten in Macedonië. Juist een andere koers varen. Daar bedoel ik mee; je struikelt over de NGO´s uit allerlei landen. Ambassades, filantropen, bedrijven, dubieuze en oprechte investeerders uit de hele wereld storten zich al op verschillende projecten.
Ik heb de Belgische studenten gemeld dat dit allemaal uiteraard heel belangrijk is maar ook makkelijk. Het lijkt wel alsof de Europese Unie, de Verenigde Naties, Amerika en andere subsidie partijen met de goed gefinancierde potjes telkens bij dezelfde organisaties in Macedonië terecht komen. Die industrie houdt zichzelf als een draaimolen in stand. Daarom heb ik de studenten erop gewezen breder te kijken in andere Macedonische gemeenten, steden, dorpjes en regio´s. Daar zijn ook schooltjes, verenigingen, instellingen, personen die wel wat hulp kunnen gebruiken. Ik heb wat suggesties gegeven. Gelukkig hebben zij mijn visie en advies ter harte genomen.