Rondom de sportdonatie in 2011 heb ik een prettige ontmoeting gehad met verschillende vertegenwoordigers van de Macedonische media. Ik heb een persmoment georganiseerd. Mijn boodschap is opgepikt, uitgezonden en gedeeld; op de regionale televisie, radio en op een grote regionale nieuwssite. Landelijk heeft VLA-DOBRO in een sportkrant aandacht gekregen.
Een samenvatting van mijn pleidooi:
Er zijn ontzettend veel mogelijkheden in Macedonië om allerlei sporten en sportaccommodaties te (her)ontwikkelen. Er is voldoende ruimte, er zijn een hoop kinderen, geschoolde trainers, afgestuurde jonge sportexperts en docenten. Natuurlijk en gelukkig wordt er door de Macedoniërs zelf al geïnvesteerd in sport. Het kan echter stukken beter. Omdat politici, bestuurders en zakenlui jammer genoeg andere prioriteiten hebben blijven een hoop plannen liggen of ze worden nooit, zelden of traag uitgevoerd.
In Macedonië moeten private initiatieven nog meer gestimuleerd worden. De politiek dient een ondersteunende rol aan te nemen, te coördineren, adviseren, mee investeren, faciliteren, samenwerken met de organisaties en zich niet overal mee (willen) bemoeien, alles willen controleren, regisseren en bepalen. De politiek moet de sport niet tot in den treure willen politiceren voor eigen doeleinden en voor reclame richting de eigen achterban. Politici, ambtenaren, raadsleden, parlementariërs, burgemeesters zijn nodig maar delegeren, loslaten is ook een kunst. Sport niet continu met politiek vermengen.
Als ik met kleine middelen en kleine projecten kleine groepen blij maak en vooruit duw; waarom doen vermogende mensen, verantwoordelijke ambtenaren en politici in Macedonië dan ook niet een paar extra flinke stappen om nog meer te investeren in de jeugd en sport. De kansen liggen voor het oprapen.